piątek, 30 marca 2012

Rasa: Bogrowie

Witam ponownie
      Dzisiaj chciałbym przedstawić pierwszą z ras, którą gracze będą mogli wybrać na swoją postać. Ilustrację wykonał prawdziwy mistrz i moim zdaniem jeden z najlepszych polskich grafików Jakub Kasper "JAKKAS". Tym, którzy nie znają jeszcze jego prac polecam odwiedzenie tej stronki: http://jakkas.digart.pl/digarty . Tymczasem zapraszam do lektury.
Wygląd fizyczny
      Bogrowie są dalekimi krewnymi ogrów, a przez innych humanoidów nazywani bywają półogrami lub bykami. To największa i najsilniejsza rasa ze wszystkich dostępnych do wyboru w grze. Przedstawiciele tego gatunku mają umięśnione, pokryte ciemnobrązowym futrem cielska, sięgające nawet 3 metrów wysokości i ważą nie mniej niż 300 kilogramów. Torsy mają szerokie, lekko beczułkowate, wzmocnione płaskimi, zrośniętymi żebrami, pod którymi biją dwa mocne serca. Nie zmienia to jednak faktu, iż przedstawiciele tego gatunku żyją stosunkowo krótko. Średnia wieku nie przekracza 35 lat, a wiek dojrzały osiągają około 7 roku życia. Na przedramionach, klatkach piersiowych i dolnych partiach nóg ciało prócz sierści pokrywają również kostne naroślą, przypominające twarde łuski. Spłaszczone, szerokie łby w części tylnej porasta rzadka, czarna szczecina. Po bokach wyrastają im pokaźnych rozmiarów rogi. To naturalna broń, której używają dobijając swych przeciwników.
Psychika
      Bogrowie mają porywczy i chwiejny temperament. Źle znoszą przebywanie w dużych metropoliach i skupiskach ludności, aczkolwiek w ludzkich osadach ulokowanych w dziczy czują się stosunkowo komfortowo. Pomimo swego słusznego wzrostu z bojaźnią podchodzą do wszelkich form magii, z wyjątkiem kapłanów, których lekceważą i jawnie wyśmiewają.
Lokalizacja
      Bogrowie żyją na terenie Norii, w niewielkich gromadach, liczących około 25-50 osobników, gdzie prowadzą raczej osiadły tryb życia. Trudnią się wyrąbem lasów, hodowlą górskich wołów oraz łowiectwem. Ich niewielkie osady spotkać można rozsiane na całej niemal długości wschodniego łańcucha górskiego Kordul, po zachodniej stronie gór - od wyspy Karion aż do podniebnego królestwa pałacowych elfów. Tym samym stanowią doskonałą ochronę wschodnich rubieży ludzkich królestw przed bandami dzikich cyklopów oraz odłamu krwawych ogrów.
      Wskutek wieloletnich, srogich zim i pomoru bydła kilka gromad bogrów wyemigrowała na niższe tereny zamieszkałe przez ludzi zwanych Dralami. Tam osiedliła się w ich koloniach, a z biegiem lat wchłonięta została w ich społeczeństwa. Z racji podobnego zamiłowania do dzikiej natury, rasy te po dziś dzień darzą się sympatią i szacunkiem.
Społeczeństwo
      Na każdą osadę składa się kilka wielkich, drewnianych namiotów pokrytych grubymi skórami lobragów, otoczonych wysokim, drewnianym ostrokołem. Część centralną wszystkich siedlisk zajmują usypane stosy czaszek pokonanych wrogów, wokół których nieustannie płoną ogniska. Co drugi dzień odbywają się przy nich wspólne uczty i biesiady. Daną gromadą rządzi zawsze najsilniejszy bogr, który nosi przydomek Trygg. Pozycję tą osiągnąć można tylko w jeden sposób – poprzez walkę. Raz do roku wśród pretendentów do tytułu wodza gromady organizowane są pojedynki. Ich zwycięzca w nagrodę może wyzwać panującego Trygga. Jeśli go pokona, wówczas zabiera jego tytuł, namiot oraz wszelkie zgromadzone dobra, włączając kobiety. Pokonany Trygg musi opuścić osadę by udać się w ostatnią wędrówkę.
     Bogrowie mają tyle kobiet ile zdołają utrzymać. Wszystkie samice bogra mają równe prawa, za wyjątkiem Matrony. To najważniejsza kobieta dla każdego samca. Spółkuje on ze wszystkimi swymi kochankami, za wyjątkiem ich okresu płodności, który u każdej kobiety trwa około 1 miesiąca w roku. Okres płodności zarezerwowany jest tylko dla Matrony. Ona jedyna ma przywilej wydawania na świat potomstwa.
     Zmarli bądź polegli bogrowie wynoszeni są przez członków gromady poza osadę i zostawiani. Natura sama dba o odpowiedni pochówek.
     W każdej osadzie poza wodzem, osobnikiem darzonym szacunkiem jeszcze również Mantyk. Specjalizuje się on w doradztwie, przepowiadaniu przyszłości i leczeniu. Swe wizje i umiejętności uzyskuje wskutek zażywania licznych substancji odurzających i stosowania nadmiernych dawek alkoholu.
Wierzenia
      Bogrowie wierzą głównie w swą siłę. Mają szacunek do sił natury i duchów swych przodków, a za pewnik uznają przepowiednie Mantyków. Nie wyznają jednak żadnego boskiego bytu i jawnie wyśmiewają z ras, które oddają cześć bogom. Drwinę powstrzymują tylko wobec wyznawców bogów przyrody.
Predyspozycje klasowe
     Bogrowie to urodzeni wręcz berserkerzy i wojownicy. Nie specjalnie nadają się na łotrów i postacie parające się magią. Zupełnie nie nadają się na kapłanów.

9 komentarzy:

  1. Podoba mi się, zwłaszcza opisy godowe bogrów.:) Wprowadzasz nową jakość do fantasy - naprawdę. Nie mogę się doczekać bestiariusza...

    OdpowiedzUsuń
  2. Haha, znam pare osób które najchętniej by grały Mantykiem i doradzały berserkowi popijając róg.. czegoś eee, co piją Bogry :D
    Fajnie że ta rasa ma taki charakter plemienny. To daje duże pole manewru :>

    OdpowiedzUsuń
  3. Kochanie, zrobię Ci jutro korektę, gdyż zasady polskiej deklinacji to, jak się okazuje, nie taka prosta sprawa, interpunkcja takoż ;-) Merytoryczne zagadnienia omówimy na bieżąco :-)

    OdpowiedzUsuń
  4. Ciekawa rasa z interesującym życiem intymnym. Brakuje mi tylko dokładniejszego opisu samic, bo chyba zajmują się czymś więcej niż tylko sprawami łóżkowymi ;)
    Walczą jak mężczyźni, czy na co dzień raczej zajmują się gospodarstwem? Z dziećmi chyba nie mają dużo problemów, bo te rosną szybko.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Karola,
      jeśli chodzi o samice to są one niemal tak wytrzymałe i twarde jak mężczyźni.
      Te, które są żonami bogrów spędzają czas na wzajemnych intrygach. W końcu przecież każda z nich chciałaby osiągnąć status Matrony :).

      A, tak na poważnie to niejednokrotnie właśnie Matrona rządzi samcem, zza jego pleców. Jeśli jest żoną Trygga, w dodatku wystarczająco przebiegłą może władać całą osadą, za pośrednictwem nieświadomego męża.

      Istnieją też samice, które wyłamały się z tradycji. Mają swoje własne plemię, rządzone przez niewiastę i zajmują się grabieżą okolicznych, podgórskich terenów. Z plemienia tego wywodzą się jedne z najlepszych barbarzynek.

      Mimo wszystko kobiety bardziej zajmują się gospodarstwem niż wojaczką, lecz w obliczu napaści na osadę Bogrów kobiety również stają do walki.

      Pzdr

      Usuń
  5. Witam,

    sama idea tej rasy mi się podoba. Rogi będą miały pewnie ciekawą mechanikę :] Nie chciałbym, aby mój bohater stanął samemu na przeciwko wrogo nastawionego Borga ;)

    Zastanawia mnie inna kwestia. Skoro w danej gromadzie żyje ok. 25-30 osobników, to jak dużo takich pretendentów do tytułu Trygga się znajdzie? A jeśli faktycznie się znajdą, to czy wygnanie pokonanego Trygga nie jest zbyt poważnym osłabieniem dla gromady? W końcu w gromadzie jest pewnie ok. 15 mężczyzn, część to starcy i młodzież, czyli odchodzący Trygg to (procentowo;) spora część sił danej gromady. A jeśli rok w rok, przez kilka lat, kolejni Tryggowie będą przegrywać (a taki scenariusz jest przecież możliwy). Jak byś widział te wątpliwości?

    Ciekawi mnie również, czy Borgowie tworzą jakieś większe struktury niż gromady? Czy mają jakiegoś swojego ogólnoborgowego "chana"?

    Pozdrawiam,
    Szmermal (do tej pory jako WildCamel, ale Twój blog mnie zachęcił do założenia sobie konta na bloggerze, stąd i zmiana nicka ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Witaj Szmermel vel WildCamel

      Konto na bloggerze to fajna sprawa – dobrze zrobiłeś :).

      Fajnie, że rasa Ci podpasowała.

      Poniżej zamieszczam wyjaśnienia Twoich wątpliwości:

      1.Dana gromada bogrów ma od 25 do 50 osobników. W takiej gromadzie będzie około 8-13 mężczyzn (przy gromadzie 50 osobników). Reszta to kobiety i dziatwa. Starców raczej nie ma lub jest ich bardzo niewielu, gdyż gwałtowny charakter powoduje iż niewielu bogrów dożywa tego okresu. Niektórzy starsi bogrowie sami odchodzą z gromady, by nie stanowić dla niej ciężaru.
      Jeśli w danym roku nie ma pretendentów do stanowiska Trygga, wówczas walki o to stanowisko się nie odbywają (aczkolwiek zawsze się przecież znajdzie ktoś kto będzie chciał zostać wodzem). Walki nie są śmiertelne, choć nie obywa się bez ran. Przypominają raczej pojedynki zapaśników połączonych z bizonami ;).
      Przegrany Trygg odchodzi, to prawda, ale w jego miejsce pojawia się ktoś potężniejszy (w końcu musiał pokonać poprzednika). Wymiany wodzów powodują, iż gromadami rządzą prawdziwi twardziele. Niejednokrotnie również dany Trygg utrzymuje się przez kilka lat na swoim stanowisku.

      Gdyby ta rasa żyła inaczej, to była by w stanie stworzyć potężną narodowość, a tak żyją w swoich niewielkich gromadach. Te gromady, które są zbyt słabe giną, na ich miejsce pojawiają się kolejne i tak to się toczy.

      Natomiast po głębszym zastanowieniu faktycznie te gromady powinny być chyba większe. Bo jeśli każdy samiec ma np. trzy kobitki i doliczymy do tego jeszcze dzieciaki matron to wychodzi, że w gromadzie powinno być około 75, a może i więcej osobników.

      2. Jeśli chodzi o większe struktury społeczne, to w obliczu zagrożenia gromady tworzą sojusze (kilka, kilkanaście gromad). Nie wybiera się naczelnego wodza. Tryggowie danych grup naradzają się wspólnie co do poczynań. Oczywiście narady bywają burzliwe, suto zakrapiane i nie obywa się bez rękoczynów.
      Zupełnie jak nasza szlachta :).

      Pozdrawiam

      Usuń
    2. Dzięki za odpowiedzi :]

      PS: zapewne w pierwszej kolejności sięgnę właśnie po Borga :]

      Usuń