Rasa: Agunowie

      Przedstawiam kolejną rasę, którą będzie można zagrać w grze. Szkic wykonał znakomity grafik: Alex Tuis. Zapraszam do odwiedzenia jego strony: http://a.tuis.free.fr . Praca ta tak bardzo mi się spodobała, że postanowiłem stworzyć w Amfisbenie taką właśnie rasę. Once again thank you Alex. You are the master drawings :).

Wygląd fizyczny      
      Spośród wszystkich dostępnych ras to właśnie agunowie są najmniejsi. Jest to zarazem najstarsza rasa mieszkająca na planecie. To istoty krępej budowy, o wzroście nieprzekraczającym 120 cm i wadze około 40 kg. Żyją równe 48 lat (chyba, że śmierć nastąpi z przyczyn nienaturalnych), a wiek dojrzały osiągają w okolicy 12 urodzin. Głowy agunów zdobią rogowe grzebienie usytuowane równolegle do twarzy i zakończone po obu stronach rogami posiadającymi liczne otworki i kanaliki. Całość tworzy jeden z najdoskonalszych aparatów słuchowych. Warto nadmienić, że u płci pięknej owo swoiste poroże jest znacznie mniejsze. Rośnie wraz z wiekiem agunów, przybierając niejednokrotnie fantazyjne kształty. Rasa ta ma bardzo dobry zmysł powonienia, a ich żółte, "kocie" oczy przystosowane są do widzenia w półmroku. Skóra jest stosunkowo twarda i wytrzymała, a krótka sierść porastająca niemal całe ciało (na twarzy zanikająca) stanowi doskonałą ochronę termiczną. Sierść przybiera barwy od sinobiałej, przez jasnoszarą, szarą, bladoniebieską bądź ciemnoczerwoną, w zależności od plemiona, do którego przynależą. Zdarzają się również osobnicy mający kilka rodzajów koloru futra równocześnie, ale jest to rzadkość. Zęby i pazury agunów są ostre i w krytycznym momencie mogą stanowić naturalną broń.
Psychika      
      O agunach zwykło się mówić, że zawziętością, hartem ducha i uporem dorównują im tylko krasnoludowie. Zapamiętale dążą do obranego sobie celu, często wbrew zdrowemu rozsądkowi. Mają mocno rozwiniętą ciekawość poznawania otaczającego świata i łatwość adaptacji do danego środowiska. Podczas rozmów są krzykliwi i często gestykulują.
Lokalizacja
      Agunowie to naród koczowniczy trudniący się łowiectwem, zbieractwem, rzadziej okresowym rolnictwem, czy pozyskiwaniem zasobów naturalnych. Ci nomadzi swymi ogromnymi wozami zaprzężonymi w kudłate jednorożce przemierzają powierzchnię Galdivary zgromadzeni w kilkudziesięciu, a nawet kilkuset osobowych plemionach. Za wyjątkiem rozległego terenu zwanego „Morzem Traw”, nie mają stałych miejsc osiedlenia i natknąć się na nich można niemalże w każdym państwie czy królestwie. Nie na każdym terytorium Agunowie są mile widziani przez rdzennych mieszkańców. Nazywani bywają przyjezdnymi rabusiami, złodziejami czy szarlatanami. Ludzie, elfy i gnomy darzą je raczej sympatią, gdyż z racji specyficznego trybu życia stanowią cenne źródło informacji, przy okazji pełniąc również rolę kurierów. Jest wszelako takie miejsce gdzie trudno byłoby odnaleźć aguna - to „Martwota”. Jak ognia unikają oni tego przeklętego terenu.
Społeczeństwo      
      Szacuje się, że całkowita populacja tej rasy wynosi około 11 tysięcy, co daje jakieś 150 plemion. Rozmnażają się w taki sam sposób jak wszystkie ssaki. Nie mają licznego potomstwa, typowa rodzina posiada od 1 do 2 dzieci.
      Poszczególnymi plemionami rządzi rada starszych wybierana z najbardziej zasłużonych seniorów, na czele której zawsze stoi Tanar - najstarszy przedstawiciel rady starszych. Raz na dziesięć lat Tanarowie wszystkich plemion w asyście kilu zaufanych osób udają się na wędrówkę do „Karwen-Gagu”. Jest to kompleks głębokich jaskiń w samym centrum Morza Traw i zarazem najświętsze miejsce dla tych istot. Tam na ścianach, w zapieczętowanych jaskiniach wymalowana jest cała historia narodu. Tam też podczas ceremoniału spośród wszystkich przybyłych Tanarów wybierany jest na najbliższe 10 lat mentor agunów zwany Wielkim Tanarem. Od tej pory pełni on rolę doradcy i sędziego w najostrzejszych sporach pomiędzy Tanarami poszczególnych plemion. Po uroczystościach, trwających okrągły miesiąc, w czasie których w jaskiniach dopisywane są najważniejsze wydarzenia z ostatnich 10 lat wszystkich plemion, Karwen-Gag zapieczętowywane jest przez Tajny Krąg Rytualistów na następne 10 lat. Tanarowie wracają zaś z powrotem do swych współplemieńców.
      Agunowie dażą szacunkiem swoich zmarłych. Ich ciała grzebią w ziemi, po to tylko, by po kilku latach wędrówki wrócić do kurchanów zmarłych. Rozkopują je wówczas i zbierają odnalezione pozostałości kości do specjalnych, wiklinowych koszy, które mocuja do wozów. Wierzą, że w ten sposób cząstka zmarłych podróżuje po świecie razem z nimi. Gdy nadchodzi kolejny Czas Wędrówki Tanarów kosze zabierane są przez nich do Karwen-Gagu, w którego wnętrzu kości zmarłych zaznają wreszcie ostatecznego spoczynku.
Wierzenia      
      Przedstawiciele tej rasy wierzą w jedno tylko bóstwo – Fogora. Jest to pan życia, przeznaczenia i przyrody. To on dał początek całej rasie, gdy jeszcze jako mały gomon wydostał się z celi Manthora i zaczerpnął ustami ichor Absolutu. Następnie już jako agun napoił inne gomony krwią Wszechstworzyciela i wyprowadził bezpiecznie z dna "Sarphatos" (zdarzenie to opisane będzie szerzej w rozdziale Historia Świata). Agunowie wierzą, że cząstka Fogora podczas ceremoniału wnika w każdego wybranego Wielkiego Tanara. Natychmiast zyskuje on mądrość wszystkich wcześniejszych pokoleń tak potrzebną w powierzonej mu roli rozjemcy narodu.
Predyspozycje klasowe     
      Agunów charakteryzuje wysoka zręczność i zwinność predysponująca ich do klas łotrowskich. Mają bardzo dobrą pamięć wzrokową, ale nie przejawiają zbyt dużej chęci do studiowania ksiąg i manuskryptów, przedkładając nad nie własne doświadczenia życiowe. Z tego też powodu nie ma zbyt wielu przedstawicieli tej rasy w kręgach magicznych, a jeśli już występują, to są to najczęściej rytualiści.