wtorek, 10 kwietnia 2012

Smok Leśny

Poniżej prezentuję pierwszego przedstawiciela smoczej nacji. Ilustrację wykonała Sandra Duchiewicz "TELTHONA", znakomita polska graficzka, która tak fenomenalnie zobrazowała mój opis tego gada. Zapraszam na jej bloga, naprawdę jest co oglądać: http://telthona.blogspot.com .

Leśny smok przez wszystkie niemal kasty elfickie nazywany jest ”Draklin Naendor’aem”, co w języku powszechnym znaczy nic innego jak po prostu Smok Leśny. Jedynie kasta Skrytych Elfów określa go mianem ”Draklin’aem Kalean”, czyli Smoczym Bratem. Salvarianie ten typ smoków zwykli nazywać ”Drakas Araraki”, co w mowie ludzkiej oznacza Smok Bystrooki. Zgoła pod inną nazwą występuje u krasnoludów, a mianowicie ”Drakaz Smargaz”, czyli Smok Szmaragdowy (krasnoludy bowiem do określenia kolorów stosują nazwy poszczególnych kamieni szlachetnych lub półszlachetnych). Gnomy nazywają go ”Dragoz Gronn” – Smok Zielony. W Księgach Pamięci spisanych przez rasztich figuruje pod określeniem ”Darlack”. Bogrowie wołają na niego tak jak na wszystkie inne gatunki smoków - ”D’gon”, co po prostu oznacza Smok. Agunowie nazywają go „Skeek”, od syczącego odgłosu jaki wydaje paszczą.
Budowa ciała
      Leśne smoki mają stosunkowo smukłą budowę i skrzydła przylegające do ciała, umożliwiające poruszanie się w trudnym, ciasnym terenie wśród licznych konarów i gałęzi. Nie są duże, ich rozmiar nie przekracza kilkunastu metrów. Skrzydła połączone są z przednimi łapami, zaopatrzonymi (podobnie jak i łapy tylne) w ostre pazury. Podczas poruszania się na gruncie lub wśród drzew, leśne smoki przywierają brzuchem do podłoża (dlatego pancerz w tym miejscu jest bardzo gruby i składa się z dużych rogowych płyt). Umożliwia im to specyficzna budowa kończyn tzn. łapy wyglądają trochę jak tylne kończyny konika polnego, staw kolanowy jest wyżej niż grzbiet zwierzęcia.
      Tułów tych istot zabezpiecza od góry twarda łuska. Długi ogon ma liczne, kolcze wyrostki pomagające we wspinaczce. Ilość kolców na ogonie zwiększa się wraz z wiekiem stwora, a niektórzy powiadają, że jedna para oznacza ok. 50 lat życia bestii. Jego zakończenie stanowią dłuższe kolce między którymi rozpostarta jest błona.
      Ogon w okresie godowym służy do wabienia potencjalnych partnerek oraz walk godowych. Samiec rozpościera wówczas zakończenie ogona by wydawało się jak największe i energicznie rusza nim w przód i w tył powodując specyficzny świst. Kolejnymi elementami budowy leśnego smoka, które biorą czynny udział w rytuałach godowych są grzebień znajdujący się pod spodem pyska oraz kolczasty kołnierz wokół głowy. Smok zadziera łeb do góry ukazując naprężony grzebień i stawia kołnierz z kolców. Energicznie przechyla łeb w lewo i prawo rozpościerając przy tym skrzydła [równocześnie macha oczywiście ogonem :)]. Podczas tego dziwnego tańca wydaje gardłowe skrzeki i wymachuje jęzorem zaopatrzonym w grzechotkę. Tym sposobem wabi płeć piękną i odstrasza rywali.
      Pysk leśnego smoka przypomina wężowy łeb zaopatrzony w ostre jak brzytwa zęby jadowe. Dla większości mniejszych stworzeń jad jest śmiertelny.
      Umaszczenie smoka sprawia, że gdy siedzi na pniu olbrzymiego drzewa jest praktycznie niezauważalny.
Wielkość populacji
      Z racji terenu, na którym żyją (głównie siedziby Skrytych Elfów) określenie wielkości populacji jest bardzo trudne, a wręcz niemożliwe. Prawdopodobnie jest to kilkaset osobników. Leśne smoki są stworzeniami raczej stadnymi (stado liczy najczęściej kilkanaście smoków). Swe gniazda budują w konarach gigantycznych drzew, w ich spróchniałych wnętrzach, lub głębokich norach pod ich korzeniami. Bywa, że w danym gnieździe jest kilkanaście samic. Wspólnie dbają one o wszystkie jaja, co zwiększa szanse na liczniejsze potomstwo. Niestety najczęściej tylko z niewielkiego procenta jaj wykluwają się młode.
      Wiadomo iż Skryte Elfy, przechowują część jaj tego gatunku smoka. Mogą to robić, gdyż okres od złożenia jaj do przyjścia na świat smoków jest bardzo długi. Może sięgać nawet kilkuset lat.
      Leśne smoki żywią się każdym żywym stworzeniem, które mogą upolować, nie gardząc również padliną. Często polują stadnie. Ich przysmak stanowią gigantyczne, leśne pająki. To właśnie z nich organizmy smoków pozyskują jad do swych kłów.
Obszar występowania
      Leśne smoki żyją głównie w elfich puszczach i cisowych borach. Choć można spotkać pojedyncze osobniki i w innych miejscach. Głównie tam, gdzie drzewa osiągają gigantyczne rozmiary. Najwięcej przedstawicieli tego gatunku znajduje się w siedzibach Skrytych Elfów. Są to: Prabór Tysiąca Cisów, Krwawa Głusza, Mroczna Knieja. Ten gatunek smoka rzadko migruje.
Charakter
      Pomimo niewielkich jak na smoki rozmiarów, leśne smoki są odważne i niebezpieczne. Swych terenów bronią z dużą zaciekłością, często walcząc stadnie. Są stosunkowo inteligentne, a przez to jeszcze bardziej niebezpieczne. Łatwo się uczą i nie popełniają dwukrotnie tego samego błędu. Mimo iż mają dziką naturę, w jakiś przedziwny sposób część z nich została przez Skryte Elfy oswojona i teraz służy im za podniebne wierzchowce.
Wiek
      Skeeki w porównaniu z innymi smokami żyją stosunkowo krótko, jakieś 2000-3500 lat.


7 komentarzy:

  1. Ciekawe podejście do smoka, jako do zwierzęcia stadnego. Seeki kojarzą mi się z velaciraptorami. Niewidocznie bestie o dużej inteligencji. Nawet się nie obejrzysz jak idąc na grzyby, zostaniesz obrany do kości:) Nie wiem tylko, czy nie za mała populacja, bo kilkadziesiąt osobników to za mało, żeby tworzyć więcej niż dwa stada (na całym świecie). Poza tym, tygrysów syberyjskich jest około 500 sztuk i uważa się ten gatunek za niemal wymarły. Za mała pula genetyczna na zdrową przyszłość...

    OdpowiedzUsuń
  2. Hejka,
    Dokładnie tak sobie ten gatunek smoka wyobrażam. Idą podróżni gęstym borem i nawet nie wiedzą, że już są posiłkiem dla kilku przyczajonych na pniach drzew smoków.
    Jeśli chodzi o wielkość populacji to obawiam się, że jeśli będzie ich więcej niż kilkadziesiąt - kilkaset to prawdopodobnie w promieniu dziesiątek jeśli nie setek kilometrów od ich siedlisk zaniknie wszelka fauna (bo w przeciwieństwie do velociraptorów, smoki latają). Już nawet leśne pająki nie zdążą się wystarczająco namnożyć by zaspokoić ich głód :). Wystarczy popatrzeć na tygrysy, nie są tak wielkie jak smoki, a każdy z nich potrzebuje kilku, kilkunastu kilometrów terenu dla siebie. Gdyby tego gatunku smoka było więcej, to pomimo stosunkowo rozległego świata miałby on ciasno. Szczególnie, że jest to smok stadny, zatem i teren musi mieć większy. Obliczając jego populację nastawialem się na ok. 4-5 gromad smoków + ewentualnie incydentalne bardzo małe gromadki (3-5 sztuk) + pojedyńczo występujące osobniki. Tym bardziej, że będzie jeszcze kilka innych gatunków wywern i smoków :).

    OdpowiedzUsuń
  3. Przyszłam się poświątecznie podczepiać.;) Pomysł ogólny mi się podoba, więc będzie trochę korekty obywatelskiej, bo nie chciałabym, żeby błędy rzutowały na charakter całości. Mam nadzieję, że nie masz mi za złe?:)
    "smukłą budowę sylwetki" - albo jedno albo drugie, tzn. albo smukła budowa, albo smukła sylwetka, bo tak wychodzi masło maślane.

    I jak właściwie wygląda grzechotka na końcu języka? Serio, jestem ciekawa, bo jakoś nie mogę sobie wyobrazić. Chodzi o jakieś skupisko zrogowaciałych płytek?

    Co do wielkości populacji, to między smokami a tygrysami jest pewna istotna różnica. Tygrysy żyją najwyżej kilkanaście lat (w niewoli około trzydziestu), smoki sto razy dłużej. Dlatego populacja takiej wielkości mogłaby się utrzymać, o ile następowałyby częste migracje w celu różnicowania puli genetycznej. Chociaż już z samego faktu, że z niewielu jaj wykluwają się młode można wywnioskować, że gatunek został jakiś czas temu mocno przetrzebiony, a pozostała populacja jest blisko spokrewniona, więc nagromadzenie cech letalnych często powoduje śmierć zarodka. Dobra, wyłączam zboczenie zawodowe.;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie mam zupełnie :)
      Dobrze, że ktoś czuwa nad formą i treścią.
      Moja żona zawsze mi powtarza, "nie wrzucaj na bloga żadnego posta, póki go nie sprawdzę", ale jak widać nie słucham się za bardzo ;).
      Tak więc "smukłą budowę sylwetki" poprawiłem - dzięki.
      Jeśli chodzi o grzechotkę to jej budowa myślę, że będzie analogiczna jak u grzechotnika: kilka nachodzących na siebie pierścieni, zrogowaciałej, starej skóry.
      Jeśli chodzi o populację gatunku leśnego smoka usunąłem zapis "kilkadziesiąt" i zostawiłem samo kilkaset. W moim zamyśle miał to być gatunek smoka, który szczyt swej świetności ma już za sobą. Teraz dochodzi do jego karłowacenia (recesji gatunku). Wyparły go inne gatunki smoków. I faktycznie, może niech będzie tak, że z tego powodu tylko z części jaj wykluwają się zdrowe smoki. Smoki leśne praktycznie pozostały już tylko w nielicznych, leśnych enklawach, głównie tam gdzie żyją Skryte Elfy. Elfy próbują go ratować przechowując jaja :).
      A tak z ciekawości jesteś lekarzem, lekarzem weterynarii, biologiem, genetykiem?
      Dzięki i pozdrawiam

      Usuń
    2. Dzięki za rozwianie wątpliwości.:) W ogóle ze smokami zawsze jest problem, bo ciężko pogodzić drapieżnika tak dużych rozmiarów z jakąś sensowną liczebnością populacji. Chyba, że byłby wędrownym samotnikiem, ale to też rodzi problemy.;)
      Biologiem jestem. A właściwie to będę za dwa miesiące, jak obronię magistra.;)

      Usuń
  4. No i jak ładnie wygląda :> nawet na białym tle :D
    Opis oczywiście super, już w wersji na której podstawie rysowałam był super, ale strasznie mi sie podoba początek posta (tak jak i u Wywerny Pancernej) że opisujesz jak nazywają go różne rasy i jakich przyczyn. Już sam ten pierwszy akapit nakreśla cały charakter stworzenia :>

    PS: i dzięki za reklamę :> hehe :>

    OdpowiedzUsuń
  5. To ja dziekuję za wykonanie świetnej grafy i ekstra reklamę dla Amfisbeny na Twoim blogu i Deviantarcie :))).
    Pzdr
    -S

    OdpowiedzUsuń